Interreg achter de schermen: projectadviseur Jolien Mespreuve

Hoe ben je bij Interreg Vlaanderen-Nederland terecht gekomen? Wat deed je ervoor?

Voor Interreg werkte ik bij het Departement Buitenlandse zaken van de Vlaamse Overheid. Ik was programmabeheerder voor de ontwikkelingssamenwerking met Zuid-Afrika en was bezig met het opvolgen en vormgeven van projecten over sociaal ondernemerschap. De hoogtepunten van die baan waren zonder twijfel de de werkbezoeken ter plaatse, waar ik heel gepassioneerde mensen ontmoette met een duidelijke visie op ondernemerschap. Toen de Sustainable Development Goals opkwamen, kwam duurzaamheid en sociaal ondernemerschap ook in Vlaanderen veel prominenter op de agenda. Het begon steeds meer te kriebelen om ook hier mijn steentje bij te dragen aan de SDG’s. Vervolgens ben ik bij toeval op de vacature bij Interreg gestoten.

Hoe helpen jij en je collega-projectadviseurs organisaties met een projectidee?

De meest uiteenlopende organisaties komen bij ons terecht met hun idee en de vraag of er subsidiemogelijkheden zijn. Een eerste stap is inschatten of Interreg het goede programma is en of de organisaties in kwestie een idee hebben waar ze aan beginnen. We proberen organisaties een eerlijk beeld te geven van hoe kansrijk hun project is en op welke aspecten er werk nodig is. Vervolgens gaan we op basis van mogelijke partners na of Interreg Vlaanderen-Nederland een logische keuze is of verwijzen we door naar andere programma’s. Hoe het traject vervolgens loopt, is heel verschillend. Sommige partnerschappen betrekken je bij elke stap terwijl anderen je juist was meer op afstand houden. In deze laatste maand zijn we vooral druk met het nalezen van teksten en het beantwoorden van technische vragen.

We kunnen projecten ook helpen om partners te vinden en hen in contact brengen met gelijkgezinde of complementaire partners over de grens of elders in het programmagebied. Omgekeerd kan ik, als er interessante projectideeën passeren op ons wekelijkse overleg, ook kansen voor West-Vlaamse organisaties signaleren.

Waar kijk je naar uit in de nieuwe programmaperiode?

Ik ben heel benieuwd hoe de burger meer betrokken gaat worden bij projecten. Dit thema komt meer op de voorgrond en biedt interessante mogelijkheden voor projecten. Bijvoorbeeld op vlak van klimaat is de burger essentieel om de noodzakelijke aanpassingen te verwezenlijken.

Tegelijk is de start van de nieuwe programmaperiode voor mij een moment van afscheid. Na vijf jaar projecten te begeleiden en te adviseren, begon het te kriebelen om aan de kant van de projectontwikkeling te gaan zitten. Vanaf mei ga ik dus aan de slag bij Stad Brugge, waar ik mee aan de kar trek om Europese projecten op te zetten en uit te voeren. Het is een stad met ambities, dus daar zal de nieuwe programmaperiode opnieuw weer heel wat kansen bieden. Ik hoop dus velen onder jullie nog geregeld te ontmoeten! Voor al wie de vacature voor projectadviseur binnenkort tegenkomt: aarzel niet. Het is een ongelooflijke gevarieerde en boeiende job, met allemaal topcollega’s.

Wat doe je als je niet aan het werk bent?

Sinds een dikke twee jaar wordt alle aandacht opgezogen door mijn twee dochtertjes. Als ik niet aan het werk ben, dan ben ik aan het dansen met mijn tweejarige kleuter of pampers aan het verversen van mijn jongste spruit. Als ik daarnaast nog een gaatje vind, dan komen de vrienden op de eerste plaats en probeer ik tijd te maken om op café te gaan of bij te praten.

Een andere uitstekende uitlaatklep is alles losgooien op de krachtbal bij Atlas Varsenare. Krachtbal is een typisch West-Vlaamse sport die in de omgeving van Brugge is uitgevonden. Wie deze mooie sport nog niet kent, hier een voorsmaakje! Ik vind het erg fijn om in team- en competitieverband te sporten.

Niet alleen voor het programma zijn er nieuwe mogelijkheden, ook voor de samenleving breekt (hopelijk) een nieuw, post-covid tijdperk aan. Waar kijk jij naar uit?

Ik wil graag de spontaniteit herwinnen die verloren is gegaan door de vele regeltjes en de anderhalve meter samenleving, maar de kindjes hebben daar wellicht ook hun aandeel in. Ook op professioneel vlak kijk ik er naar uit om terug fysiek te kunnen samenwerken. Digitaal samenwerken is op veel vlakken efficiënter, maar je mist toch de menselijke kant.