StimulanZ medewerker in de kijker: Hanne Celens van UAntwerpen.

Ik ben Hanne Celens, verpleegkundige op intensieve zorgen in het Universitair Ziekenhuis Antwerpen. Daarnaast ben ik sinds 2 jaar junior onderzoeker aan de UAntwerpen binnen het Interreg project StimulanZ.

Binnen het StimulanZ project staat het team van de UAntwerpen vooral in voor onderzoek en het mee ontwikkelen en organiseren van de scenario’s en trainingen voor interprofessionele simulatieonderwijs en het betrekken van de opleiding geneeskunde binnen deze trainingen. Mijn rol is gefocust op het onderzoek. Zo is het onderzoek naar vraag-en aanbod aan interprofessioneel simulatieonderwijs reeds afgerond. Momenteel zijn de analyses volop bezig van de studie binnen StimulanZ om het effect van een (interprofessionele) simulatietrainingen te onderzoeken.

Na het afstuderen in de master verpleeg -en vroedkunde aan de UAntwerpen, was ik gebeten door onderzoek en wou hier zonder twijfel verder mee aan de slag. De vacature voor onderzoeker binnen dit project sprak me dan ook meteen aan. Interprofessioneel simulatieonderwijs is dan ook iets dat ik binnen mijn job als verpleegkundige pas heb leren kennen. Het belang hiervan vind ik momenteel nog te onbekend, wat een extra motivator was om te solliciteren voor deze job.

Ja, dat klopt. Het is een heel uitdagende combinatie aangezien je als verpleegkundige geen vast rooster hebt en in verschillende shiften werkt. Toch vind ik de combinatie van beide heel fijn aangezien ik door mijn rol als verpleegkundige inzichten vanuit het werkveld kan integreren in mijn werk als onderzoeker, zéker binnen interprofessioneel simulatieonderwijs.

Ik begon met een brainstorm samen met het onderzoeksteam van de UAntwerpen over hoe we het nodenonderzoek en het marktonderzoek gingen aanpakken. We gingen opzoek in de huidige literatuur naar wat er al wel en wat niet gekend was over dit topic. Al vrij snel kwamen we tot de conclusie dat er weinig onderzoek is gedaan over de noden rond interprofessioneel simulatieonderwijs.

Blijkt dat 54,2% van de respondenten (studenten en professionals) nog nooit een ervaring heeft gehad met interprofessioneel onderwijs. Ook geeft 56,2% aan te vinden dat ze onvoldoende interprofessioneel simulatieonderwijs hebben gehad of krijgen tijdens hun zorgopleiding. Toch hebben zowel zorgprofessionals als studenten een hoge bereidheid om interprofessioneel te leren. Er is dus zeker groeipotentieel! Een interprofessionele simulatietraining wordt vooral gewenst met artsen en een persoon met dezelfde studierichting/ beroep, met een acuut scenario en een laag-of hoogtechnologische type training, liefst in-situ.

Simulatieonderwijs is reeds wijdverspreid, maar voor de interprofessionele uitwerking ervan zijn er verschillende barrières geïdentificeerd door instellingen, zoals logistieke en organisatorische uitdagingen, personeels-en kennistekort en het kostenplaatje. Toch wordt in 129 bevraagde instellingen reeds gebruik gemaakt van interprofessioneel simulatieonderwijs. Dit zijn vooral acute laag- en hoogtechnologische trainingen in simulatielabs. Meer gedetailleerde resultaten kan je terugvinden in het onderzoeksrapport.

Idealiter wordt met deze resultaten door instellingen interprofessionele simulatietrainingen op maat opgesteld om zowel aan educatieve als persoonlijke noden te voldoen. Zo kunnen studenten en zorgprofessionals trainen afhankelijk van hun persoonlijke noden om zich (nog) beter te ontwikkelen als een kwalitatieve en zelfzekere (toekomstige) zorgprofessional. Dit project geeft ons een mooie start richting duurzame samenwerkingsverbanden en implementatiemogelijkheden rond interprofessionele simulatietrainingen. De pre-liminaire resultaten van de effectstudie rond interprofessionele simulatietrainingen binnen het StimulanZ-project tonen dan ook positieve resultaten en ervaringen met dit type onderwijs. Dit schept vertrouwen om deze trainingen verder te zetten in een langdurig traject, ook na het einde van het project.