Vaste doseringsinstallatie moet 100% bioteelt mogelijk maken

HAALBAARHEIDSSTUDIE

Groene gewasbeschermingsmiddelen zijn in opmars. Ze zijn milieuvriendelijker en gezonder. Het enige minpunt: ze zijn minder doeltreffend dan de traditionele gewasbeschermingsmiddelen en moeten dus frequenter gebruikt worden. Meeuwse handelsonderneming onderzocht, met steun van CrossRoads2, of een vaste doseringsinstallatie de oplossing biedt om fruit even hardnekkig van ziektes en plagen te bestrijden.

Meeldauw, loodglans, perenpok, appelglasvlinder, … stuk voor stuk mooi bekkende woorden, maar de gemiddelde appel- of perenboer is minder enthousiast wanneer hij hiermee te maken krijgt. Het zijn namelijk allemaal ziektes of plagen die vaak voorkomen op hard fruit. De toegestane gewasbeschermingsmiddelen (GBM) slinken echter steeds in aantal. Het alternatief: de groene GBM. Deze zijn van plantaardige of natuurlijke oorsprong en bijgevolg minder schadelijk voor het milieu. Omdat ze echter minder agressief en repressief zijn, moeten ze veel frequenter aangebracht worden. En dat is met de huidige toedieningstechniek, namelijk de fruitteeltboomgaardspuit, praktisch quasi onmogelijk.

Om deze groene bestrijdingsmiddelen wel doeltreffend te kunnen inzetten, bedacht het Zeeuwse bedrijf Meeuwse handelsonderneming een vaste doseringsinstallatie (VDS). De eerste aanzet hiervoor werd reeds gedaan door het Frans CTIFL (Centre technique interprofessionnel des fruits et légumes) en de Universiteit van Michigan. De innovatieve installatie moet op vaste tijdstippen (dagelijks, of zelfs meermaals per dag) bestrijdingsmiddelen verspreiden over de bomen. Deze intensiteit zorgt ervoor dat een 100% biologische teelt mogelijk wordt.

Meeuwse handelsonderneming deed hiervoor een beroep op de expertise van Delphy, gevestigd in Vlaams Limburg. Het bedrijf is wereldwijd actief op het gebied van fruitteelt en bedrijfsvoering in de fruitsector. In een haalbaarheidsstudie, gefinancierd door CrossRoads2, gingen ze op zoek naar de technische en economische haalbaarheid van de vaste doseringsinstallatie. Welk besturingssysteem heeft het nodig? Wat zijn de voor- en nadelen van dit systeem ten opzichte van de boomgaardspuit? Weegt de investering op tegen de besparingen? Welke ziektes en plagen kunnen ermee bestreden worden en welke niet? Deze vragen werden onderzocht en aan de hand van de antwoorden zijn een aantal eisen opgesteld waaraan het systeem moet voldoen op milieu- en teelttechnisch vlak. Er is eveneens een systeemontwerp van een prototype uitgetekend. Dit prototype zal in een volgend R&D-traject ontwikkeld worden.